و از خوشی های روزگار همین بس!!! که درهر ساعت از شبانه روز که دلت خواست، به کسی زنگ بزنی و او بی درنگ گوشی را بردارد و بگوید"جان... دل!!! " که بدانی مزاحم نیستی... که اصلا انگارمنتظرزنگ ت بوده...!!!!!!! ولی افسوس وصد افسوس
آدمیزاد در حرف زدن هایش بی ملاحضه است... وقتی می خواهد با منطق حرف بزند احساساتی میشود... وقتی از احساسات میگوید آرزو آرزوهایش لو میرود... وقتی از آرزوهایش یاد میکند حسرتش رو میشود... وقتی حسرت هاش روشن میشوند منطق میتراشد... اینجوری گند میزند به همه