صبا به لطف بگو آن غزال رعنا را

صبا به لطف بگو آن غزال رعنا را

صبا به لطف بگو آن غزال رعنا را

که سر به کوه و بیابان تو داده‌ای ما را

به علی گفت مادرش روزی

به علی گفت مادرش روزی

علی کوچیکه

علی بونه گیر

نصف شب از خواب پرید

چشماشو هی مالید با دس

سه چار تا خمیازه کشید

پا شد نشس

چی دیده بود ؟

خواب یه ماهی دیده بود

یه ماهی انگار که به کپه دو زاری

انگار که یه طاقه حریر

با حاشیهء  منجوق کاری

ارباب زمستان

 ارباب زمستان

زمستان پوستین افزود بر تن کدخدایان را

ولیکن پوست خواهد کند ما یک لا قبایان را

ره ماتم سرای ما ندانم از که می پرسد

زمستانی که نشناسد در دولت سرایان را

شعر به آفتاب سلامی دوباره خواهم داد از فروغ فرخزاد

شعر به آفتاب سلامی دوباره خواهم داد از فروغ فرخزاد

به آفتاب سلامی دوباره خواهم داد

به جویبار که در من جاری بود

اگر آن ترک شیرازی به دست آرد دل ما را

اگر آن ترک شیرازی به دست آرد دل ما را

برای مشاهده این شعر

با ترجمه ی انگلیسی اینجا کلیک نمایید

اگر آن ترک شیرازی به دست آرد دل ما را

به خال هندویش بخشم سمرقند و بخارا را

بده ساقی می باقی که در جنت نخواهی یافت

کنار آب رکن آباد و گل گشت مصلا را

شعر من از تو میمردم فروغ فرخزاد

شعر من از تو میمردم فروغ فرخزاد

من از تو می مردم

اما تو زندگانی من بودی

شعر سن که رسید

شعر سن که رسید

سنین عمر به هفتاد میرسد ما را

خدای من که به فریاد میرسد ما را